Jakie jest leczenie LAM?

• Niegdyś LAM próbowano leczyć metodami antyestrogenowymi: podając medroksyprogesteron, dokonując resekcji jajnikow metodą chirurgiczną lub za pomocą blokady farmakologicznej analogami LH-RF (czynnik uwalniający hormon luteinizujący). Leczenie to miało jednak wątpliwą skuteczność i obecnie nie jest rekomendowane.

 

• Zasadniczym rekomendowanym leczeniem LAM są inhibitory mTOR sirolimus i ewerolimus.

Randomizowane badanie MILES wykazało skuteczności sirolimusu u chorych na LAM i  przyczyniło się do rejestracji leku w tym wskazaniu. Chore na LAM leczone sirolimusem wykazywały stabilizację parametrów wentylacyjnych płuc, zmniejszenie objawów  związanych z chorobą i poprawę jakości życia.

Lek podawany jest w dawce zależnej od osiąganego stężenia terapeutycznego w surowicy (od 5-15 ng/ml). W ostatnim okresie wykazano skuteczność niższych dawek sirolimusu (stężenie od 5-10ng/ml), co skutkowało mniejszą częstością i nasileniem objawów niepożądanych i lepszą tolerancją leczenia.

Wysoką skutecznością w leczeniu naczynikomięśniaków nerek u chorych na LAM i TSC cechuje się inny inhibitor mTOR – ewerolimus. Wykazano, że 24 tygodniowe leczenie everolimusem u 42% chorych powodowało redukcję o ponad 50%, a u 80% chorych o ponad 30% wszystkich ocenianych zmian nerkowych.

Leczenie inhibitorami mTOR jest stosunkowo dobrze tolerowane, a najczęściej  obserwowanymi objawami niepożądanymi są: afty i zapalenie śluzówek jamy ustnej, dolegliwości dyspeptyczne, hipercholesterolemia oraz zmiany typu trądzikowego na skórze.

Generalnie w leczeniu chorych na LAM, u których: obserwowany jest szybki postęp choroby (spadek FEV1 o 0,3l  lub DLCO o 10% w ciągu roku) lub obecne są naczyniakotłuszczaki nerek, których średnica przekracza 3 cm, lub obecne są duże zmiany o typie lymphangioleiomyoma, lub chłonkotok w opłucnej, lub otrzewnej zalecany jest sirolimus.

• Oktreotyd

Wykazuje on pewną skuteczność w leczeniu chłonkotoku.

• Inhibitory aromatazy, inhibitory metaloproteaz (doksycyklina), statyny oraz hydroksychlorochina

Nie wykazano istotnej poprawy po wyżej wymienionych lekach.

• Leki rozszerzające oskrzela

Są wskazane u chorych z cechami obturacji.

• Inne leki w toku badań

Przedmiotem badań są leki działające na szlakach metabolicznych związanych z LAM: inhibitory Rheb (transferazy farnezylowej),  selektywni antagoniści receptorów estrogenowych (fispemifen), inhibitory kinazy tyrozynowej (imatynib), inhibitory angiogenezy (bewacyzumab), czy przeciwciała anty-VEGF-D.